Teatralnie w Gromadce Misia Uszatka

1
Czytano:
3,051 razy

Z O B A C ZK O N I E C Z N I E

„Ten ma rację który sądzi, że kto czyta ten nie błądzi”, jakże cenna to myśl. Dlaczego zatem, choć my dorośli deklarujemy umiejętność czytania, tak rzadko sięgamy po lekturę dla własnej przyjemności lub w celach edukacyjnych. Powód jest prosty. Nawyk czytania i miłość do książek kształtuje się w dzieciństwie. A tymczasem dorośli próbują co prawda nauczyć dzieci czytać, ale nie czynią starań by polubiły one czytanie. Czytanie wymaga bowiem pewnej dyscypliny wewnętrznej, spokoju i zatrzymania się choć na chwilę w codziennym biegu , skupienia uwagi i zmusza do wysiłku intelektualnego. Warto zastanowić się w tym miejscu jak bardzo kłóci się to z podanymi w „gotowej” formie rozrywkami serwowanymi np. przez telewizję. Telewizja nie wymaga od nas niczego więcej , poza uruchomieniem odbiornika, kreuje widza biernego, kształtuje gusta i jego potrzeby według swojego programu, pozostawiając mu wybór pozorny.

Jak zmienić ten stan rzeczy?
Przedszkole nr 5 w Kole ma swoje wypracowane sposoby, a najskuteczniejszym jest codzienne czytanie dzieciom. Kontakt z literaturą dziecięcą odbywa się w przedszkolu w różnorodnych formach. Jedną z nich jest teatr , który na swoje potrzeby adaptuje formy literackie przekształcając je w pełne wrażeń przedstawienia. I chociaż dzieci są tu co prawda widzami, wszystko co dzieje się w czasie spektaklu odbierają bezpośrednio, wchodząc w interakcje z inicjującymi je aktorami. W czasie spektaklu zawsze jest czas na refleksję, ocenę postępowania bohaterów i uchwycenie myśli przewodniej. Szczególnie, jeśli przedstawienie przygotował duet aktorski niezwykle dbający o szczegóły w osobach pani Mirosławy Sapy i Jacka Mrówczyńskiego z Zespołu Aktorskiego „KLEKS”z Kalisza. To dzięki profesjonalnym aktorom i adaptowanym przez nich baśniom, bajkom można zrozumieć i polubić zarówno teatr i czytanie. I tak się właśnie stało dzięki autentyczności, zaangażowaniu, dbałości o warsztat aktorski i poważnemu traktowaniu młodych odbiorców sztuki teatralnej.

Przedszkolaków z Przedszkola nr 5 w Kole zaprosiliśmy tym razem do obejrzenia przedstawienia „SKRZAT U KUPCA” , będącego adaptacją baśni J.Ch. Andersena. Spektakl łączył teatr żywego aktora z teatrem kukiełkowym. Oprawę stanowiła oryginalna barwna scenografia. Główne postacie to kupcowa, profesor i skrzat ,który jest dobrym duchem i strażnikiem sklepu. To właśnie skrzat pomaga uzmysłowić dzieciom, jak cenne są książki i ukryta w nich wiedza. Dobra kupcowa o wrażliwym sercu, wspomaga ubogą staruszkę obdarowując ją koszem jedzenia. W darze wdzięczności otrzymuje od niej skarb cenniejszy niż złoto. Skarbem tym jest książka, książka dzięki której każdy kto ją przeczyta, przenosi się w świat bajek przeżywając niezwyczajne przygody. Pani kupcowa ma jednak nie lada kłopot, chociaż dobrze liczy, to jednak nie posiada umiejętności czytania. Prosi więc o pomoc profesora, który doceniając jej dobroć i troskę o innych obiecuje nauczyć ją czytać. Dzięki temu, kupcowa odkrywa urodę świata poezji ukrytego w książce, odkrywa też, że stara książka rachunkowa leżąca na strychu może być cenną pamiątką rodzinną. A że bajki dla dzieci zawsze kończą się dobrze, bohaterowie przedstawienia czyli skrzat, kupcowa i profesor, dzięki umiejętności czytania mogą od teraz razem spędzać czas czytając, czerpiąc radość i mądrość z książek.

Czego dowiedziały się przedszkolaki z przedstawienia? Tego, że warto bezinteresownie pomagać innym, i że warto czytać książki , bo w nich mieści się wszystko oraz tego, że książki otwierają serca i umysły.
My zachęcamy, aby dorośli zaczynali głośne czytanie dzieciom jak najwcześniej i kontynuowali ten zwyczaj nawet wówczas , gdy dziecko zacznie już samo czytać. Dlaczego? oto najważniejsze powody:
-dla poczucia bezpieczeństwa, przyjemności i budowania więzi emocjonalnej z rodzicem
-po to ,by pobudzać połączenia neurologiczne mózgu i rozwijać inteligencję dziecka
-by za pomocą książek wyjaśniać dzieciom trudne sprawy, poszerzać wiedzę ogólną i kierunkową, pomagać zrozumieć świat, ludzi i siebie
-by budować autorytet i zaufanie dziecka do samego rodzica jako tego, który czyta i wie
-po to , by uczyć co dobre a co złe, rozwijać emocje, wrażliwość, empatię
-aby uczyć myślenia, przewidywania, dostrzegania związków przyczynowo skutkowych , pobudzać wyobraźnię i kreatywność
-by uczyć poprawnej polszczyzny i ortografii
-po to by chronić przed innymi niż czytanie książek uzależnieniami, które zwykle są negatywne w swoich skutkach.

Głośne czytanie nic nas nie kosztuje , jest bezpłatne i bezcenne. Czytajmy zatem dzieciom codziennie choć 10-20 minut. Dla wielu z nich, będzie to pewnie jedyny autentyczny i głęboki kontakt z książką i literaturą w ogóle. Kontakt z książką , i to co z niego pozostanie w pamięci , może mieć znaczący wpływ na przyszłość dziecka. Może za sprawą czytania i zdobywania wiedzy, losy niejednego dziecka potoczą się lepszym torem. A tego właśnie wszystkim dzieciom życzymy.

oprac. Renata Zamelska
fot. Ewa Kujawka

Z O B A C ZK O N I E C Z N I E

Ostrzeżenie meteorologiczne dla powiatu kolskiego

R E K L A M A

Nasze informacje znajdziesz w Google News

Ten artykuł zainteresuje Twoich znajomych?

Komentarze (1)

Twoje imie, nick

Treść komentarza

dodając komentarz akceptujesz regulamin. Pamiętaj o wzajemnym szacunku! HejtSTOP

W związku ze znacznym obniżeniem kultury wpisów osób komentujacyh pod artykułami pragniemy poinformować, że wszelkie treści obrażające innych, zawierające wulgaryzmy i nie związane z treścią artykułu - będą usuwane, a autorzy komentarzy, którzy nie dostosują się do nałożonych przez redakcję wymagań - będą blokowani. Zależy nam na wysokim poziomie dyskusji! Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy

Ze względu na liczne łamanie regulaminu i próby ominięcia blokad - wprowadzono moderację komentarzy. Twój komentarz przed publikacją zostanie oceniony przez moderatora, czy nie łamie regulaminu oraz czy dotyczy tematu poruszanego w artykule. Wszystkie inne treści będą usuwane i niepublikowane.

~ala · 22 Kwiecień 2013

Rodzice mało czytają to dobrze że chociaz w przedszkolu maluch ma kontakt z książką, teatrem.Bo czym skorupka........Brawo !