Czym są eozynofile?

Eozynofile powstają w szpiku kostnym, skąd trafiają do krwiobiegu. Ich główną rolą jest obrona organizmu przed pasożytami. Oprócz tego uczestniczą w odpowiedzi immunologicznej przeciwko wirusom, bakteriom, a także komórkom nowotworowym.

Co więcej, biorą udział w reakcjach alergicznych - produkują histaminazę, która rozkłada histaminę. Tym samym pomagają łagodzić objawy alergii [1].

Badanie poziomu eozynofili - co warto o nim wiedzieć?

Aby oznaczyć poziom eozynofilów wykonuje się morfologię krwi z rozmazem, czyli jedno z podstawowych badań diagnostycznych. Jego wynik pokazuje zarówno liczbę eozynofili w mikrolitrze krwi, jak i ich procentowy udział wśród wszystkich leukocytów. Dzięki temu możliwa jest dokładna ocena, czy ich poziom mieści się w normie.

Badanie poziomu eozynofili wymaga jedynie pobrania krwi żylnej - najczęściej z dołu łokciowego. Próbka trafia następnie do laboratorium, gdzie podlega dokładnej analizie.

Istotne dla uzyskania wiarygodnych wyników jest odpowiednie przygotowanie do badania. Morfologię najlepiej wykonywać rano, na czczo, co oznacza, że od ostatniego posiłku powinno minąć minimum 8 godzin. Lekarze zalecają także, aby na 2 dni przed badaniem powstrzymać się od picia alkoholu, a dzień przed unikać również intensywnego wysiłku fizycznego.

Osoby przyjmujące na stałe leki powinny skonsultować się z lekarzem, który zlecił badanie, aby dowiedzieć się, czy dany preparat może wpłynąć na wyniki i czy należy go czasowo odstawić [1].

Nieprawidłowy poziom eozynofili

Prawidłowa ilość eozynofilów we krwi osoby dorosłej wynosi od 50 do 500/μL, co odpowiada 2-4% wszystkich leukocytów. U dzieci normy te mogą być nieco wyższe. Warto jednak pamiętać, że różne laboratoria mogą stosować odmienne metody oznaczania, dlatego zakresy referencyjne mogą się nieznacznie różnić. Wyniki morfologii krwi powinien interpretować wyłącznie lekarz. Samodzielne wyciąganie wniosków może prowadzić do błędnej oceny stanu zdrowia [1].

Wysoki poziom eozynofili

Podwyższony poziom eozynofilów (eozynofilia) najczęściej wskazuje na reakcje alergiczne, zakażenia pasożytnicze lub nietolerancje na składniki przyjmowanych leków. Może również towarzyszyć nowotworom, takim jak chłoniak Hodgkina czy chłoniak z obwodowych komórek T. Eozynofilia pojawia się też w przebiegu przewlekłych chorób zapalnych jelit, zespołów hipereozynofilowych oraz jako powikłanie po transplantacjach [1].

Niski poziom eozynofili

Z kolei obniżony poziom eozynofilów, czyli eozynopenia, może wynikać z urazów, oparzeń, intensywnego wysiłku fizycznego, operacji czy działania niektórych leków.

Każde odstępstwo od normy w poziomie eozynofilów wymaga konsultacji lekarskiej. Może to być początek dalszej diagnostyki w celu znalezienia przyczyny nieprawidłowości i wdrożenia odpowiedniego leczenia. W przypadku stwierdzenia eozynofilii lub eozynopenii lekarz może zlecić dodatkowe badania (zarówno laboratoryjne, jak i obrazowe).

Eozynofile to komórki, które stanowią niewielki procent wszystkich leukocytów, ale mają duże znaczenie w ocenie stanu zdrowia. Ich poziom może być cennym wskaźnikiem toczących się w organizmie procesów, takich jak m.in. reakcje alergiczne, infekcje pasożytnicze, stany zapalne czy choroby hematologiczne.

Sam wynik morfologii jednak nie wystarczy - istotna jest jego interpretacja przez lekarza, który uwzględni także inne parametry oraz objawy. Nieprawidłowy poziom eozynofilów nie zawsze oznacza chorobę, ale nigdy nie powinien być ignorowany. Może sygnalizować zarówno przejściowy stan, jak i poważniejsze zaburzenia wymagające leczenia [1].

Dzięki prostemu badaniu krwi możliwe jest wczesne wykrycie nieprawidłowości i podjęcie odpowiedniego leczenia, co pozwala zadbać o zdrowie i zmniejszyć ryzyko groźnych powikłań.

[1] https://zdrowegeny.pl/poradnik/eozynofile?srsltid=AfmBOopxswfR2FHneH5hmLn5P441OZvXyqOO2drTKpFH8dMip5ah2s3P