Sześć młodych sztuk bociana czarnego zostało zaobrączkowanych

Niedoświadczeni rodzice przystąpili do lęgów z opóźnieniem, a w gnieździe oprócz bocianiego malucha znaleziono jeszcze 2 niezapłodnione jaja. W tym roku zaobrączkowano 6 młodych bocianów czarnych z 3 miejsc lęgowych w naszym nadleśnictwie. W jednym z gniazd były aż 3 pisklęta.

Bocian czarny to gatunek, który podlega ścisłej ochronie. Ptaki chronione są do tego stopnia, że dokładna lokalizacja ich gniazd pozostaje tajemnicą. W Polsce wokół zajętych gniazd w promieniu do 200 metrów tworzy się, zgodnie z przepisami prawa ochrony przyrody, strefy ochrony całorocznej oraz w promieniu do 500 m od gniazda strefy ochrony okresowej. Strefa ochrony okresowej ma chronić ptaki w okresie lęgowym, czyli od 15 marca do 31 sierpnia.

W Nadleśnictwie Koło obecnie znajdują się 4 strefy ochrony bociana czarnego i wszystkie w tym roku są zasiedlone. W wielkopolskich lasach gniazduje największa i najbardziej zwarta populacja tegoż gatunku, a nasza Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu utrzymuje pozycję polskiego bocianiego lidera. To doskonały przykład na to jak współpraca pomiędzy naukowcami, leśnikami i pasjonatami, przy odpowiednich regulacjach prawnych, może przynieść wymierne korzyści.

Kolskie „maluchy” bociana czarnego zaobrączkował, poważył, pomierzył oraz ocenił stan zdrowotny Pan Dariusz Anderwald, prezes Komitet Ochrony Orłów, jak również kierownik pomyślnie przeprowadzonego projektu „BocianiMy w Lasach. Dobre praktyki ochrony i zarządzania populacją bociana czarnego Ciconia nigra na terenach leśnych” Leśny Zakład Doświadczalny SGGW w Rogowie i Komitet Ochrony Orłów, a realizowanego na terenie Lasy Państwowe Jako gospodarze terenu leśnego z wielką radością przyglądaliśmy się naszym bocianim „podopiecznym”, a możliwość ich bliższego poznania podczas obrączkowania jest dla nas niezwykłym i niezapomnianym przeżyciem.

Bociany znakowane są na przełomie czerwca i lipca, gdy mają za sobą kilka tygodni życia, ważą 2-3 kilogramy, a ich dzioby nie są krótsze niż 7 cm i dłuższe niż 12 cm. Osobniki w tym wieku nie sprawiają żadnych problemów przy zakładaniu obrączki, a jednocześnie są już na tyle duże, że nie stanowi to dla nich zagrożenia. Dzięki tym działaniom możliwe będzie śledzenie wędrówek i losów konkretnych osobników.

Z kolei pozyskane w ten sposób informacje pozwolą na lepsze poznanie zarówno zwyczajów i życia tego gatunku, jak również zagrożeń, na jakie jest on narażony.

​