Nowa wystawa w kolskim muzeum otwarta. Zapraszamy wszystkich do odwiedzin

Uchwałą Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju nadano Muzeum Technik Ceramicznych w Kole Medal za Zasługi dla LOK. Odznaczenie odebrał Dyrektor instytucji Tomasz Nuszkiewicz. Pomiędzy MTC a LOK Kolska Starówka od 2016 roku rozwija się współpraca w ramach podpisanego porozumienia. Dyrektor z uznaniu zasług wiosną tego roku uhonorowany został Złotym Medalem za Zasługi dla LOK. Medal za zasługi dla Ligi Obrony Kraju wręczyli: Prezes Zarządu Powiatowego Ligi Obrony Kraju w Kole - kpt. Ireneusz Wojtysiak, Wiceprezes Zarządu Ligi Obrony Kraju w Kole - Ryszard Borysiewicz oraz Przewodniczący Powiatowej Komisji Rewizyjnej Ligi Obrony Kraju w Kole - Andrzej Kowalski. Ten miły akcent zakończył część oficjalną wernisażu.

W podróż po ostatnich 17 latach działania fabryki zabrał obecnych autor wystawy Piotr Śniegocki. Zaczął ją od sytuacji, w jakiej znajdowała się fabryka w czerwcu 1991 r. W tym czasie zastanawiano się, jak utrzymać zakład. Włocławska dyrekcja nie znalazła funduszy na modernizację, najlepszym rozwiązaniem była sprzedaż. Na ten czas w kolskiej fabryce pracowało 280 osób, głównie kobiety, a zakład wyglądał tak, jak zostawił go Czesław Freudenreich. Cały cykl produkcji to rękodzieło. Od 1974 roku, po przejęciu, Włocławskie Zakłady nie inwestowały w Koło, traktując zakład po macoszemu i to główna przyczyna słabej kondycji fabryki. Aczkolwiek powołano Komisję Naprawczą, która zadecydowała o powołaniu likwidatora. Komisja zaproponowała nawet odłączenie kolskiej fabryki od Włocławka, ale od razu nasunęło się pytanie, czy Koło będzie w stanie samodzielnie funkcjonować. Szukano zachodnich kontrahentów, jednak bez powodzenia.

Ówczesny kierownik Bogdan Szymczak zainicjował udostępnianie zakładu dla zwiedzających, jednak wpływy z tej inicjatywy były niewielkie. A w sklepie przyfabrycznym sprzedawano więcej włocławskiej ceramiki stołowej niż rodzimego fajansu. Jedno było pewne, kolską ceramikę należy ratować. I w tym momencie swój akces kupna złożył lokalny przedsiębiorca, Jan Kawalec. Od 1992 fabryka kontynuuje produkcję pod nazwą „ Koło fajans Janpol”, a od 1998 r. pod nazwą „Koło fajans Stanpol”, utrzymuje wzornictwo oparte na kwiatowych wzorach dodając wielobarwność, choć w zmniejszonej liczebności pracowników. W tym okresie pracuje około 150 malarek. Wprowadza nowe wzory zdobienia: kratka, łaty, bratki i wiele innych. Wzory te to kreatywność i kunszt malarek. Nawiązuje współpracę z Don Laskowskim w USA, efektem tego jest wyjazd trzech Pań: Heleny Majewskiej, Teresy Bąkowskiej i Ewy Graczyk za ocean.

Panie stworzyły tam nowe wzory: słonecznika i arbuza, który po powrocie wdrożyły do kolskiej produkcji. Eksportuje kolski fajans z tymi wzorami na tamtejszy rynek. W 1995 r. właściciel odchodzi od pieców węglowych, instalując mniejszy, lecz wydajniejszy piec elektryczny. Chcąc sprostać wszelkim wymogom, wprowadza szkliwienie szkliwem bezołowiowym. W tym okresie wyroby kolskiej fabryki możemy spotkać we wszystkich oddziałach Cepelii w Polsce, trafiamy na stoiska w centrach handlowych a także w sklepikach z rękodziełem w krajach Unii Europejskiej. W swojej ofercie handlowej posiada 210 wzorów wyrobów i nadal 95%, to praca ręczna, przez co wyrób jest niepowtarzalny, indywidualny i niezaprzeczalnie piękny. W kolejnych latach sytuacja gospodarcza kraju, zalew taniej ceramiki z Chin powoduje spadek przychodów.

Nawet indywidualne zamówienia partii z nadrukami okolicznościowymi, nie jest w stanie pokryć kosztów produkcji. W roku 2008 zakład zakończył swoją działalność. Zachęcamy do oglądania wystawy czynnej do 21 stycznia 2023 r.