Nadleśnictwo Koło chwali się nowym lęgiem bocianów

Bocian czarny ponownie lęgnie się w rejonie Koła

W lasach Nadleśnictwa Koło, z dala od uczęszczanych dróg i turystycznych szlaków, gniazduje bocian czarny – gatunek rzadki i płochliwy, który wybiera na miejsce lęgu tereny ciche i trudno dostępne. Tegoroczny sezon zakończył się sukcesem: w dwóch gniazdach pojawiło się łącznie pięć piskląt.

Zdarzenie to nie umknęło uwadze leśników oraz ornitologów z Komitetu Ochrony Orłów, którzy zaobrączkowali młode ptaki. To działanie pozwoli w przyszłości monitorować trasę ich migracji, długość życia oraz identyfikować ewentualne zagrożenia na ich drodze.

Charakterystyka gatunku

Bocian czarny (Ciconia nigra) to jeden z najbardziej skrytych dużych ptaków lęgowych w Polsce. W odróżnieniu od swojego białego kuzyna, nie zamieszkuje terenów zurbanizowanych i nie gniazduje w pobliżu ludzkich siedzib. Wybiera obszary leśne w pobliżu rzek, strumieni i bagien, gdzie może bez przeszkód żerować.

Gatunek ten buduje gniazda na wysokich drzewach. Konstrukcje te mogą być użytkowane przez wiele lat, o ile nie zostaną zniszczone przez czynniki naturalne lub działalność człowieka. Bocian czarny żywi się głównie rybami, płazami i innymi drobnymi organizmami wodnymi. Poluje zazwyczaj w płytkich, spokojnych wodach.

Migracja i długość życia

Bocian czarny to ptak wędrowny. Na zimowiska udaje się do Afryki, pokonując co roku dystans sięgający kilkunastu tysięcy kilometrów. Dzięki obrączkowaniu możliwe jest określenie tras migracyjnych oraz czasu ich przelotu. W naturalnych warunkach ptak ten może dożyć nawet 30 lat, choć rzeczywista długość życia często zależy od liczby i rodzaju zagrożeń na trasie migracji.

Znaczenie obecności bociana czarnego

Zasiedlenie danego obszaru przez bociana czarnego świadczy o wysokiej wartości przyrodniczej środowiska. Gatunek ten nie toleruje obecności człowieka, hałasu ani gwałtownych zmian w otoczeniu. Dlatego udane lęgi są dowodem na to, że miejscowe lasy zachowują naturalny charakter i zapewniają odpowiednie warunki dla wymagających gatunków.

W skali kraju bocian czarny pozostaje gatunkiem rzadkim i objętym ścisłą ochroną. Szacuje się, że w Polsce gniazduje około 1400–1600 par. Każdy udokumentowany lęg jest cenny nie tylko z punktu widzenia lokalnej różnorodności biologicznej, ale także jako element ogólnopolskiego monitoringu populacji tego ptaka.

Rola leśników i ornitologów

Zespół z Komitetu Ochrony Orłów od lat monitoruje populacje ptaków szponiastych i bocianów czarnych w Polsce. Współpraca z leśnikami pozwala na skuteczne lokalizowanie gniazd oraz minimalizowanie ingerencji w ich otoczenie. Proces obrączkowania odbywa się przy zachowaniu wszelkich zasad bezpieczeństwa, zarówno dla ptaków, jak i ludzi.

Leśnicy z Nadleśnictwa Koło podkreślają, że ochrona siedlisk bociana czarnego to jeden z priorytetów w zarządzaniu lasami. Obejmuje ona m.in. ograniczenie gospodarki leśnej w sąsiedztwie gniazd, a także edukację lokalnych mieszkańców i turystów.

Ochrona i przyszłość gatunku

Utrzymanie obecności bociana czarnego na danym obszarze wymaga ciągłej ochrony siedlisk oraz ograniczania presji człowieka. W tym kontekście szczególnie ważne jest zachowanie integralności kompleksów leśnych, ochrona stref źródliskowych i mokradeł oraz zapewnienie spokoju w okresie lęgowym.

Każda udana próba rozrodu tego gatunku to również istotna informacja dla krajowych baz danych o stanie bioróżnorodności. Regularne obrączkowanie ptaków pozwala na analizę zmian populacyjnych i ocenę skuteczności działań ochronnych.